MD5 (Message Digest Algorithm 5) to kryptograficzna funkcja skrótu, która przyjmuje dane wejściowe (takie jak plik, hasło lub wiadomość) i generuje stałą 128-bitową wartość skrótu (zwykle wyświetlaną jako 32-znakowa liczba szesnastkowa).
Technicznie rzecz biorąc, MD5 nie jest szyfrowaniem, ponieważ jest procesem jednokierunkowym — nie można go łatwo cofnąć do pierwotnego wejścia.
Sprawdzanie integralności danych: Upewnij się, że pliki lub wiadomości nie zostały zmienione, porównując ich skrót MD5 przed i po transmisji.
Przechowywanie haseł (historycznie): hashowanie haseł zamiast przechowywania ich w postaci zwykłego tekstu (choć obecnie MD5 jest uważane za słabe w tym celu).
Podpisy cyfrowe: tworzenie kompaktowych, unikalnych odcisków palców danych w celach weryfikacji.
Szybkie przetwarzanie: szybkie generowanie wartości hash dla dużych wolumenów danych.
Użyj biblioteki programistycznej lub narzędzia do obliczenia hasha MD5 (np. funkcji md5() w Pythonie, klasy MessageDigest w Javie, System.Security.Cryptography.MD5 w C#).
Przekaż dane wejściowe (ciąg, plik lub plik binarny) do funkcji MD5.
Przechowuj lub porównuj wynikowy skrót MD5 w celu późniejszej weryfikacji lub wyszukiwania.
Zawsze pamiętaj: MD5 nie jest bezpieczne dla wrażliwych potrzeb bezpieczeństwa, takich jak ochrona hasłem — zalecane są silniejsze skróty, takie jak SHA-256 lub bcrypt.
Podczas sprawdzania integralności plików po pobraniu lub wykonaniu kopii zapasowych (np. porównania „sumy kontrolnej MD5”).
Podczas tworzenia unikalnych identyfikatorów dla danych niebędących danymi wrażliwymi (np. mechanizmy buforowania, niekrytyczne tokeny).
Podczas obsługi starszych systemów lub starszych aplikacji, w których MD5 jest nadal oczekiwanym formatem.
Gdy szybkość jest krytyczna, a bezpieczeństwo nie jest głównym problemem.
