SHA-1 (Secure Hash Algorithm 1) to kryptograficzna funkcja skrótu, która przyjmuje dane wejściowe (takie jak plik, hasło lub wiadomość) i generuje 160-bitową (20-bajtową) wartość skrótu, zwykle wyświetlaną jako 40-znakowy ciąg szesnastkowy.
Ważne: Podobnie jak MD5, SHA-1 nie jest prawdziwym szyfrowaniem — jest to jednokierunkowa funkcja skrótu, co oznacza, że nie można łatwo odwrócić skrótu z powrotem do oryginalnego wejścia.
Integralność danych: Sprawdź, czy pliki lub wiadomości nie zostały zmienione przez porównanie skrótów SHA-1 przed i po transmisji.
Podpisy cyfrowe: Obsługa starszych systemów podpisów cyfrowych i certyfikatów, które używały SHA-1.
Odcisk palca: Tworzenie unikalnego odcisku palca dla danych, zapewniającego szybkie porównanie bez konieczności posiadania całego zestawu danych.
Prędkość: Hashowanie dużych ilości danych stosunkowo szybko (choć obecnie jest uważane za niebezpieczne w zastosowaniach kryptograficznych).
Używaj wbudowanych bibliotek kryptograficznych w większości języków programowania (np. hashlib.sha1() w Pythonie, MessageDigest z SHA-1 w Javie lub System.Security.Cryptography.SHA1 w C#).
Wprowadź dane (tekst, zawartość pliku) do funkcji SHA-1.
Pobierz wynikową wartość skrótu i użyj jej do porównań, sum kontrolnych lub indeksowania.
Podczas pracy ze starszymi systemami lub starszymi interfejsami API, które nadal wymagają SHA-1.
Podczas tworzenia sum kontrolnych dla danych niekrytycznych dla bezpieczeństwa, w których dopuszczalne są drobne kolizje.
Podczas weryfikacji starych podpisów cyfrowych, które zostały pierwotnie utworzone za pomocą SHA-1.
Kiedy zgodność jest ważniejsza niż ścisłe bezpieczeństwo (ale tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne).
