Pengekodan ASCII bermaksud menukar aksara (seperti huruf, nombor, simbol) kepada kod angka ASCII yang sepadan.
Penyahkodan ASCII ialah sebaliknya — menukar kod angka ASCII kembali kepada aksara yang boleh dibaca.
ASCII (American Standard Code for Information Interchange) menggunakan nilai angka (0–127) untuk mewakili aksara asas bahasa Inggeris.
Komunikasi Standard: ASCII ialah pengekodan asas untuk sistem komputer, rangkaian dan protokol komunikasi.
Ringan: Fail dan penghantaran ASCII lebih kecil dan ringkas berbanding Unicode, menjadikannya cekap.
Keserasian Warisan: Banyak sistem, pangkalan data dan peranti lama mengharapkan data dalam format ASCII.
Pengendalian Ralat: Memudahkan proses pengesahan dan pembersihan teks dengan mengehadkan aksara kepada set kecil yang diketahui.
Gunakan fungsi pengaturcaraan untuk menukar teks kepada nilai bait ASCII dan kembali (cth., .encode('ascii'), .decode('ascii') dalam Python).
Kendalikan aksara yang tidak disokong oleh ASCII dengan mengabaikannya, menggantikannya atau menimbulkan ralat.
Nyatakan pengekodan ASCII apabila membaca/menulis fail, menghantar permintaan rangkaian atau menyediakan data untuk API atau peranti tertentu.
Apabila bekerja dengan perkakasan lama atau perisian yang hanya menyokong ASCII.
Apabila membina protokol ringkas atau format data ringan di mana hanya aksara asas diperlukan.
Apabila menghantar data melalui rangkaian terhad di mana saiz data minimum dan kebolehbacaan yang terjamin adalah kritikal.
Apabila menyediakan data teks untuk persekitaran dengan keperluan pengekodan yang ketat, seperti sistem terbenam atau protokol Internet awal.
