expressie = 0 het oplossen van de vergelijking
De methode van Newton is de kernmethode om op te lossen.De definitie van de Wikipedia is: de methode van Newton is een methode om vergelijkingen in reële en complexe gebieden te benaderen.De methode gebruikt de eerste paar termen van de Taylor -serie van de functie f (x) om de root van de vergelijking f (x) \u003d 0 te vinden. Kortom, de methode van Newton is om over x te herhalen totdat x convergeert naar een klein bereik
Daarom kunnen we voor elke unaire functie proberen de methode van Newton te gebruiken om de geschatte oplossing te vinden.Wanneer de fout minder is dan 10 ^ -9, of wanneer het aantal iteratietrappen groter is dan 10 ^ 5, eindigt de iteratie.
Bij het construerenDe functie uitdrukken, de functievergelijking afleiden en de functie vervangen en evalueren.Onder hen is de eerste prioriteit: hoe bewaren we (express) functies ?
Waarom kiezen we voor deze binaire expressieboom?Vooral omdat het een boomstructuur is, wat handig is voor de recursieve verwerking van knooppunten, en we gebruiken later het recursieve idee om de functie af te leiden, inclusief het idee van substitutie en evaluatie .
Preprocessing -uitdrukkingen: ten eerste moeten we de input -expressie voorafgaandsnaar.Omdat er een eenvoudige of redundant schrijven in wiskunde zijn die hier moeten worden gestandaardiseerd.Nadat de natuurlijke invoerreeks is voorverwerkt, moet het een infix -expressieteken zijn, een uitdrukking vorm die mensen van nature kunnen begrijpen.Maar om de uitdrukking als een binaire expressieboom op te slaan, moeten we ook de Infix -expressie omzetten in een postfix -expressie
Planning Field -algoritme: het graadveldalgoritme is in principe vergelijkbaar met de manier waarop we stack gebruiken om expressies in stapelrecursie te berekenen in stapelrecursHanoi.Het gebruikt een wachtrij om de expressie van de uitvoer achtervoegsel uit te drukken en gebruikt de stapel om operators en functies op te slaan
Het oplossen van unaire vergelijkingen verwijst naar het oplossen van vergelijkingen met slechts één variabele (onbekend). Deze worden ook wel vergelijkingen met één variabele of vergelijkingen met één variabele genoemd. Het doel is om de waarde van de variabele te vinden die de vergelijking waar maakt.
Het oplossen van unaire vergelijkingen is essentieel omdat:
Het vormt de basis van algebra.
Het helpt bij het oplossen van echte problemen met een enkele onbekende grootheid (zoals snelheid, kosten, tijd).
Het is vaak een eerste stap in complexere problemen met meerdere variabelen.
Het leert probleemoplossende vaardigheden en logisch redeneren die worden gebruikt in de techniek, wetenschap, economie en meer.
De methode is afhankelijk van het type vergelijking. Algemene stappen zijn onder andere:
Vereenvoudig de vergelijking (combineer gelijksoortige termen, verwijder haakjes).
Isoleer de variabele aan één kant (gebruik inverse bewerkingen: optellen, aftrekken, vermenigvuldigen, delen).
Los de variabele op.
Controleer de oplossing door deze terug te substitueren in de oorspronkelijke vergelijking.
Gebruik unaire vergelijkingen oplossen wanneer:
Je werkt met een enkele onbekende waarde in een wiskundige of praktische context probleem.
Je moet vergelijkingen modelleren en oplossen zoals:
Afstand = Snelheid × Tijd
Winst = Opbrengsten - Kosten
Budgetberekeningen
In algebra, natuurkunde, financiën en andere vakgebieden waar relaties worden uitgedrukt als vergelijkingen met één variabele.
Het oplossen van unaire vergelijkingen is een van de meest gebruikte hulpmiddelen bij zowel academische als praktische probleemoplossing.